ros

Niet te verwarren met: Ros

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ros    (hulp, bestand)
• IPA: /rɔs/

Woordafbreking

• ros

Woordherkomst en -opbouw

• (bijv. nmw.) Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleurnaam’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1546
• (zelfst. nmw. [A]) Via hors/ors te herleiden tot het Duitse Rosse en het Proto-Germaanse *(h)russa-. De uiteindelijke herkomst ligt vermoedelijk in het Oud-Ossetisch. In de betekenis van ‘paard’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1401
• (zelfst. nmw. [B]) Naamwoord van handeling van rossen

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	ros	rosser	rost
verbogen	rosse	rossere	roste
partitief	ros	rossers	-

Bijvoeglijk naamwoord

ros

1. roodachtig

   • Er is een rosse kleur in gebruikt. 

2. voorzien van rode lichten, met name in de hoerenbuurt

   • De rosse buurt van Amsterdam is wereldberoemd. 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ros	rossen
verkleinwoord	rosje	rosjes

Zelfstandig naamwoord

ros o

1. [A] (verouderd) een rijpaard

   • Het ros had zijn been gebroken. 

Afgeleide begrippen

   

rosachtig rosbeier rosbief rosbruin rosgeel roshaar rosharig roskam roskammen rosmolen rossen rosser roswinkel

Zelfstandig naamwoord

[B] ros m

1. (informeel) slaag, pak slaag

Werkwoord

vervoeging van
rossen

ros

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rossen
   

   • Ik ros. 

2. gebiedende wijs van rossen
   

   • Ros! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rossen
   

   • Ros je? 

Gangbaarheid

• Het woord ros staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ros" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Papiaments

Bijvoeglijk naamwoord

ros

1. roze