ros

Niet te verwarren met: Ros

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ros    (hulp, bestand)
• IPA: /rɔs/

Woordafbreking

• ros

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘kleurnaam’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1546
• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘paard’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1401

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	ros	rosser	rost
verbogen	rosse	rossere	roste
partitief	ros	rossers	-

Bijvoeglijk naamwoord

ros

1. roodachtig

   • Er is een rosse kleur in gebruikt. 

2. voorzien van rode lichten, met name in de hoerenbuurt

   • De rosse buurt van Amsterdam is wereldberoemd. 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ros	rossen
verkleinwoord	rosje	rosjes

Zelfstandig naamwoord

ros o

1. (verouderd) een rijpaard

   • Het ros had zijn been gebroken. 

Afgeleide begrippen

   

rosachtig rosbeier rosbief rosbruin rosgeel roshaar rosharig roskam roskammen rosmolen rossen rosser roswinkel

Werkwoord

vervoeging van
rossen

ros

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rossen
   

   • Ik ros. 

2. gebiedende wijs van rossen
   

   • Ros! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van rossen
   

   • Ros je? 

Gangbaarheid

• Het woord ros staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ros' herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Papiamento

Bijvoeglijk naamwoord

ros

1. roze