puber

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  puber    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈpybər / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• pu·ber

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kind in periode van volwassenwording’ voor het eerst aangetroffen in 1938

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	puber	pubers
verkleinwoord	pubertje	pubertjes

Zelfstandig naamwoord

de puber v / m

1. iemand met de leeftijd tussen kind en adolescent.

Hyponiemen

• lokpuber

Afgeleide begrippen

• prepuberteit, puberaal, puberen, puberteit, pubertijd

Vertalingen

    1.   

Engels: adolescent (en)

Spaans: adolescente (es)

Werkwoord

vervoeging van
puberen

puber

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van puberen
   

   • Ik puber. 

2. gebiedende wijs van puberen
   

   • Puber! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van puberen
   

   • Puber je? 

Gangbaarheid

• Het woord puber staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "puber" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.