plukken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  plukken    (hulp, bestand)
• IPA: /'plɵkə(n)/

Woordafbreking

• pluk·ken

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
plukken	plukte	geplukt
zwak -t	volledig

Werkwoord

plukken

1. (overgankelijk) (bloemen) afbreken of oogsten

   Zij plukten een paar prachtige bloemen in hun tuin en brachten ze in de woonkamer.

2. (overgankelijk) ontdoen van de veren

   Hij was de kip helemaal aan het plukken.

3. (overgankelijk) iemand geld afzetten

   Pluk die vereniging niet zo leeg!

4. (overgankelijk), (sport) een door de lucht vliegende bal grijpen

   De doelman plukte de bal uit de lucht.

Hyponiemen

• afplukken, haarplukken, kaalplukken, koffieplukken, leegplukken

Afgeleide begrippen

• gepluk, plukbaar, plukker, pluksel, pluksla, plukvastheid

Vertalingen

    1. (bloemen) afbreken of oogsten   

Duits: pflücken (de) Engels: pick (en), pluck (en) Frans: cueillir (fr)

Noors: plukke (no), sanke (no) Nynorsk: plukke (nn), sanke (nn) Spaans: recolectar (es) Waals: code (wa)

    2. ontdoen van de veren   

Duits: rupfen (de) Engels: pluck (en), deplume (en) Frans: plumer (fr)

Noors: ribbe (no), plukke (no) Nynorsk: ribbe (nn), plukke (nn) Spaans: desplumar (es) Waals: ploumer (wa), disploumer (wa)

    3. iemand geld afzetten   

Duits: rupfen (de), schröpfen (de) Engels: plunder (en)

Frans: plumer (fr) Spaans: desplumar (es) Waals: ploumer (wa), scroter (wa)

    4. (sport) een door de lucht vliegende bal grijpen   

Duits: pflücken (de) Engels: pick (en), pluck (en)

Frans: attraper (fr) Spaans: atrapar (es) Waals: racassî (wa)

Zelfstandig naamwoord

plukken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord pluk