gebeuren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
gebeuren	gebeurd
gebeurtenis

Uitspraak

• Geluid:  gebeuren    (hulp, bestand)
• IPA: / ɣəˈbørə(n) / (3 lettergrepen); /ɣə'bɵːrə(n)/

Woordafbreking

• ge·beu·ren

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘voorvallen’ voor het eerst aangetroffen in 1272
• erfwoord van Middelnederlands geboren, op te vatten als afgeleid van beuren met het voorvoegsel ge-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
gebeuren /ɣə'bɵːrə(n)/	gebeurde /ɣə'bɵːrdə/	gebeurd /ɣə'bɵːrt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

gebeuren

1. ergatief plaatshebben, werkelijkheid worden

   • Wat is er gebeurd? 

   ▸ Wat een geschenk om met deze dames te hebben opgetrokken. Dit zou nooit gebeurd zijn als ik zo gehaast als thuis was geweest.

   ▸ De enige vlakke grond was de trail zelf dus ik hoopte dat er geen vroege hiker over me heen zou vallen in de ochtend. Maar dat gebeurde wel.

   ▸ Mensen zijn van slag en geschokt. Na een maand waarin iedereen verwachtte dat het zou gaan gebeuren, waren we er zo'n beetje over uit dat die nog best een tijd vol zou kunnen houden. Dit is een donderslag bij heldere hemel en Rome zal vandaag in rouw zijn."

Synoniemen

• geschieden, gevallen, spelen

Hyponiemen

• kerstgebeuren

Uitdrukkingen en gezegden

• bij schering en inslag gebeuren

erg vaak plaatshebben

• het zal iemand niet gebeuren dat

iemand gaat zeker voorkomen dat

• strijk en zet gebeuren

erg vaak plaatshebben

Vertalingen

    1. plaatshebben, werkelijkheid worden   

Bulgaars: ставам (bg), случвам се (bg) Deens: ske (da) Duits: geschehen (de), passieren (de) Engels: happen (en), occur (en) Frans: avoir lieu (fr), se passer (fr) Ido: eventar (io) IJslands: atburður (is) m

Noors: skje (no) Nynorsk: skje (nn) Oudnoords: verða Papiaments: sosedé Spaans: pasar (es), acaecer (es), acontecer (es), advenir (es) Tsjechisch: docházet (cs) imperfectief / dojít (cs) perfectief, nastat Vietnamees: xảy ra (vi)

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	gebeuren	gebeurens
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het gebeuren o

1. geheel van voorvallen met de ermee verbonden effecten

Hyponiemen

• buitengebeuren, randgebeuren, wereldgebeuren

Afgeleide begrippen

• gebeurlijk, gebeurtenis

Gangbaarheid

• Het woord gebeuren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "gebeuren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Nedersaksisch

Werkwoord

gebeuren

1. gebeuren

Veluws

Werkwoord

gebeuren

1. gebeuren