meşru müdafaa
- meş·ru mü·da·faa
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | meşru müdafaa | – |
genitief | meşru müdafaanın | – |
datief | meşru müdafaaya | – |
accusatief | meşru müdafaayı | – |
locatief | meşru müdafaada | – |
ablatief | meşru müdafaadan | – |
meşru müdafaa
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | meşru müdafaa | – |
genitief | meşru müdafaanın | – |
datief | meşru müdafaaya | – |
accusatief | meşru müdafaayı | – |
locatief | meşru müdafaada | – |
ablatief | meşru müdafaadan | – |
meşru müdafaa