lees

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  lees    (hulp, bestand)
• IPA: / les / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /les/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /les/

Woordafbreking

• lees

Woordherkomst en -opbouw

• zn [1] via Middelnederlands lese van Oudhoogduits leisa
• zn [2] van Frans laisse, lesse
• ww  lezen ww  zonder de uitgang -en

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	lees	lezen
verkleinwoord	leesje	leesjes

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

Zelfstandig naamwoord

de lees v

1. spoor
2. riem, band

Werkwoord

vervoeging van
lezen

lees

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lezen
   

   • Ik lees. 

2. gebiedende wijs van lezen
   

   • Lees! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van lezen
   

   • Lees je? 

   ▸ 'Gijs, kun jij alsjeblieft die map met de nieuwe aanbesteding voor de Dordtse Kerk voor me meenemen? Hij ligt op mijn bureau. 'Ik lees liever van papier. 'Wat hadden we nou afgesproken? Je gaat toch niet werken deze vakantie?' 'Nee, nee,' stel ik hem gerust.

   ▸ Goed?' Marie-Claire Beweging Mijn gedachten varen in donkere wolken, gedreven door storm over kluitig land was de aarde vlak, de lucht strak, de wind stil, zouden ze niet drijven Als een drooggevallen bedding, een steen geworden boom, in verstilling blijven Dus verkies ik toch de bui, van duizend kleine druppels en opwaaiend zand Ik lees het gedicht nog een keer en kijk dan op van mijn schriftje.

Gangbaarheid

• Het woord lees staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

Afrikaans

Uitspraak

• geluid

stamtijd
infinitief	voltooid deelwoord
lees	gelees
	volledig

Werkwoord

lees

1. lezen

Engels

enkelvoud	meervoud
-	lees [2]

Zelfstandig naamwoord

lees mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord lee
2. (oenologie) droesem

Spaans

Werkwoord

vervoeging van
leer

lees

1. tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd (presente) van leer