kukkelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kukkelen    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈkʏkələ(n)/

Woordafbreking

• kuk·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

• frequentatief gevormd uit kukken met het achtervoegsel -el of afgeleid van kukkel met de uitgang -en dat de infinitief van werkwoorden vormt

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kukkelen	kukkelde	gekukkeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

kukkelen

1. (spreektaal) knuffelen, zoenen

   • Even kukkelen? 

Schrijfwijzen

• kokkelen

Gangbaarheid

• Het woord 'kukkelen' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.