frequentatief

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  frequentatief    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• fre·quen·ta·tief

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn frequentativum

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	frequentatief	frequentatieven
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

het frequentatief o

1. (taalkunde) werkwoord dat wordt gevormd door aan de stam van een ander werkwoord het achtervoegsel '-el' of '-er' toe te voegen en zo herhaling van dat andere werkwoord uitdrukt

   • Het woord 'hinkelen' is een frequentatief dat is afgeleid van 'hinken'. 

Synoniemen

• iteratief

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	frequentatief	frequentatiever	frequentatiefst
verbogen	frequentatieve	frequentatievere	frequentatiefste
partitief	frequentatiefs	frequentatievers	-

Bijvoeglijk naamwoord

frequentatief

1. (taalkunde) een herhaling uitdrukkend; "als van een frequentatief"

   • De uitgang '-er' in 'knipperen' heeft een frequentatieve betekenis, daarom is 'knipperen' een frequentatief werkwoord. 

Synoniemen

• iteratief

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Gangbaarheid

• Het woord frequentatief staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.