kranke

Een kranke man toon zijn knie aan een doodgraver.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kranke    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkrɑŋkə / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• kran·ke

Woordherkomst en -opbouw

• zn: afgeleid van  krank bn  met het achtervoegsel -e
• bn:  krank bn  met de uitgang -e

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kranke	kranken
verkleinwoord	-	-

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als zelfstandig naamwoord}

Zelfstandig naamwoord

kranke m

1. (verouderd) iemand die aan een ernstige kwaal lijdt

   ▸ Kon Kruidman door de kracht der artsenijgewassen
   de dood niet keren en haar razende grimassen?
   Kon hij de kranke dan, in die benauwde staat,
   bevrijden met zijn vlijt noch redden door zijn raad?

Synoniemen

•  zieke zn 

Bijvoeglijk naamwoord

kranke

1. verbogen vorm van de stellende trap van krank

Gangbaarheid

• Het woord kranke staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kranke" herkend door:

26 %	van de Nederlanders;
23 %	van de Vlamingen.