kranken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kranken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkrɑŋkə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• kran·ken

Woordherkomst en -opbouw

• kranke met de uitgang -en

Zelfstandig naamwoord

de kranken mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kranke

   ▸ Ieder uitgezocht of gekregen stuk laken, elke reep wollegoed wordt - zelfs uit meer brokken saamgeflanst - versneden en vernaaid tot sokken voor herstellende kranken.

kranken

1. genitief mannelijk  van kranke; (verouderd)

   ▸ ⧖ Een raad
   Is 's kranken toeverlaat.

Bijvoeglijk naamwoord

kranken

1. accusatief mannelijk enkelvoud stellende trap van krank (verouderd); tot 1946

   ▸ ⧖ (…) zie, Iole voert haar wankelen, kranken broeder uit zijn graf het leven weêr in (…)

1. accusatief onzijdig enkelvoud stellende trap van krank (verouderd); tot 1935/46

   ▸ ⧖ Voor mijnen arbeid ik kranken loon ontvange.

Gangbaarheid

• Het woord 'kranken' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.