krakelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  krakelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kra·ke·len

Woordherkomst en -opbouw

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
krakelen	krakeelde	gekrakeeld
zwak -d	volledig

Werkwoord

krakelen

1. inergatief luidruchtig ruzie maken

   • Er werd wat gekrakeeld en wat misbaar gemaakt, maar daarna ging men weer over tot de orde van de dag. 

Synoniemen

• kiften, kijven, ruziën, kibbelen

Afgeleide begrippen

• gekrakeel, krakeelachtig, krakeelzucht, krakeler

Verwante begrippen

• gekift, gekijf, geruzie, kijver

Vertalingen

    1.   

Engels: argue (en), dispute (en), quarrel (en), wrangle (en)

Spaans: disputar (es), reñir (es)

Zelfstandig naamwoord

de krakelen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord krakeel

Gangbaarheid

• Het woord krakelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "krakelen" herkend door:

79 %	van de Nederlanders;
85 %	van de Vlamingen.