koppelteken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koppelteken    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kop·pel·te·ken

Woordherkomst en -opbouw

• samenstelling van  koppel ww  en  teken 

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koppelteken	koppeltekens
verkleinwoord	koppeltekentje	koppeltekentjes

Zelfstandig naamwoord

koppelteken o

1. (taalkunde) (grammatica) een streepje om twee of meer woorden een eenheid te laten vormen dat in de Nederlandse spelling vooral van belang is in afleidingen, samenkoppelingen, samenstellingen en woordgroepen

   • Het koppelteken heeft de vorm van het kortste liggende streepje. 

Synoniemen

• verbindingsstreep
• trait-d'union

Verwante begrippen

• afbrekingsteken
• weglatingsstreep
• trema
• woordteken

Vertalingen

    1. een streepje om twee of meer woorden een eenheid te laten vormen   

Duits: Bindestrich (de) m Engels: hyphen (en)

Frans: trait d'union (fr) m

Gangbaarheid

• Het woord koppelteken staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "koppelteken" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.