koppel

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koppel    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• kop·pel

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘stel, paartje’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1599
• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘gordel, band’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1252

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koppel	koppels
verkleinwoord	koppeltje	koppeltjes

Zelfstandig naamwoord

koppel o

1. tweetal
2. aantal bij elkaar behorende dieren of zaken
3. (natuurkunde) stelsel van twee in absolute zin gelijke en evenwijdige krachten, waarvan de werklijnen niet samenvallen en die in tegengestelde richting werken

Hyponiemen

• motorkoppel, thermokoppel

Afgeleide begrippen

• koppelblad, koppelgording, koppelkoers, koppelomvormer, koppelring, koppelstang, koppelteken, koppelverkoop, koppelwerkwoord, koppelverband

Verwante begrippen

• duo, paar, span, stel, stelletje, tweetal

Vertalingen

    1-2   

Spaans: par (es), pareja (es) v

    3. stelsel van twee gelijke en evenwijdige krachten...   

Spaans: par (es) m, par de fuerza (es) m, par de fuerzas (es) m

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koppel	koppels
verkleinwoord	koppeltje	koppeltjes

Zelfstandig naamwoord

koppel m

1. draagriem, vooral om een sabel, bajonet enz. aan te dragen

Afgeleide begrippen

• koppelriem

Vertalingen

    1.   

Spaans: cinturón (es) m

Werkwoord

vervoeging van
koppelen

koppel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van koppelen
   

   • Ik koppel. 

2. gebiedende wijs van koppelen
   

   • Koppel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van koppelen
   

   • Koppel je? 

Gangbaarheid

• Het woord koppel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'koppel' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.