kluis

[1] een kluis

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kluis    (hulp, bestand)
• IPA: / klœys / (1 lettergreep)
  • (Noord-Nederland): /klœʏs/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /klœːs/

Woordafbreking

• kluis

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het middeleeuws Latijn, in de betekenis van ‘cel, woning van een kluizenaar’ voor het eerst aangetroffen in 1265

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	kluis	kluizen
verkleinwoord	kluisje	kluisjes

Zelfstandig naamwoord

de kluis v / m

1. een tegen inbraak en brand beveiligde kist of kast

   • Sieraden bewaart men vaak in een kluis. 

2. een kluizenarij, een woning waar een kluizenaar verblijft

Synoniemen

• [1] brandkast
• [2] hermitage

Hyponiemen

• [1] afroomkluis, bagagekluis, brandkluis, fietskluis, muurkluis, nachtkluis, wandkluis

Afgeleide begrippen

• Kluizenaar, Kluizens, Kluizense, kluisbeheerder, kluisgat, kluiskraak, kluiskrediet, kluisvrucht, kluizenaara

Vertalingen

    1. een tegen inbraak en brand beveiligde kist of kast   

Afrikaans: kluis (af) Duits: Tresor (de) m, Safe (de) m, Schließfach (de) o Engels: safe (en)

Frans: coffre-fort (fr) m Russisch: сейф (ru) m Spaans: caja fuerte (es) v, cámara acorazada (es) v

Werkwoord

vervoeging van
kluizen

kluis

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluizen
   

   • Ik kluis. 

2. gebiedende wijs van kluizen
   

   • Kluis! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kluizen
   

   • Kluis je? 

Gangbaarheid

• Het woord kluis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kluis" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.