klej
- IPA: /klɛj/
klej m
klej
- tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van kleić
- IPA: /klɛj/
- klej
- (dialect) dierlijke lijm
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | klej | kleje |
genitief | kleje | klejů |
datief | kleji | klejům |
accusatief | klej | kleje |
vocatief | kleji | kleje |
locatief | kleji | klejích |
instrumentalis | klejem | kleji |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Příruční slovník jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
- Česko-německý slovník Fr. Št. Kotta - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
klej
- informeel tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs van het imperfectieve werkwoord klít
Categorieën:
- Woorden in het Pools
- Woorden in het Pools met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Pools
- Werkwoord in het Pools
- Werkwoordsvorm in het Pools
- Woorden in het Tsjechisch
- Woorden in het Tsjechisch met IPA-weergave
- Zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Onbezield mannelijk zelfstandig naamwoord in het Tsjechisch
- Werkwoord in het Tsjechisch
- Werkwoordsvorm in het Tsjechisch