karboet

Limburgs

Uitspraak

• IPA: /ˈkɑrbuːt/ (Etsbergs)

Woordherkomst en -opbouw

• Gesubstantiveerde werkwoordsvorm van oetkarbe.

Zelfstandig naamwoord

karboet o en m

1. (Hooglimburgs) een Middenlimburgse vorm van balkenbrij

Verbuiging

	enkelvoud				meervoud
	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind	geheel	gemuteerd	verkleind	gemuteerd verkleind
nominatief	karboet	-	-	-	karboeter	-	-	-
genitief	karboets	-	-	-	karboeter	-	-	-
locatief	karboetes	-	-	-	karboeter	-	-	-
datief	karboetes	-	-	-	karboeter	-	-	-
accusatief	karboete	-	-	-	karboeter	-	-	-

Synoniemen

• karboed

Hyperoniemen

• kroepoet, kroepoed