inspecteren

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
inspecteren	geïnspecteerd
inspectie

Uitspraak

• Geluid:  inspecteren    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·spec·te·ren

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bezichtigen’ voor het eerst aangetroffen in 1637
• afgeleid van het Franse inspecter (met het achtervoegsel -eren)

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
inspecteren	inspecteerde	geïnspecteerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

inspecteren

1. overgankelijk grondig en nauwkeurig bekijken

   • De monteur inspecteerde mijn auto, maar hij kon het gebrek niet vinden. 
   • Hij inspecteerde de inhoud. En toen hij niets kon ontdekken dan het voedsel waarvan Nemo had gesproken gaf hij de tas met een teleurgesteld gezicht aan Nemo terug.  

   ▸ Ik liep er wat dichter naartoe om te zien wat er aan de hand was en zag twee Park Rangers, federale politieagenten met verstrekkende bevoegdheden. Ze waren met hun zoeklampen een aantal tenten aan het inspecteren op zoek naar drugs.

Synoniemen

• controleren, nakijken, nazien, reviseren

Afgeleide begrippen

• inspecteur, inspectrice

Vertalingen

    1. grondig en nauwkeurig bekijken   

Engels: inspect (en), review (en) Frans: inspecter (fr)

Spaans: inspeccionar (es), revisar (es)

Gangbaarheid

• Het woord inspecteren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "inspecteren" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.