inboorling

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  inboorling    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɪmborlɪŋ/

Woordafbreking

• in·boor·ling

Woordherkomst en -opbouw

• van Middelnederlands inboorlinc; op te vatten als samenstellende afleiding van in (bijwoord) en geboren met het achtervoegsel -ling

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	inboorling	inboorlingen
verkleinwoord	inboorlingetje	inboorlingetjes

Zelfstandig naamwoord

de inboorling m

1. (verouderd) iemand die in een aangegeven land, streek of plaats is geboren

   • De term autochtoon heeft een positieve gevoelswaarde terwijl de term inboorling denigrerend bedoeld is. 

2. een autochtone bewoner van een niet-westers land

   • - In dat land woonden inboorlingen. 
   • - Op een verlaten strand achter het dorp van de inboorlingen stuitte ik op een spoor van verse voetstappen.  

Opmerkingen

Inboorling is een vrijwel letterlijke vertaling van het aan het Oudgrieks ontleende autochtoon, maar de betekenis is vernauwd tot niet-westerse landen.

Synoniemen

• [1] autochtoon
• [2] inlander

Gangbaarheid

• Het woord inboorling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inboorling" herkend door:

96 %	van de Nederlanders;
97 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.