Naar inhoud springen

faya

Uit WikiWoordenboek
  • fa·ya
stellend
onverbogen faya
verbogen

faya

  1. (Suriname) (informeel) brutaal, ongepast
    • Hij heeft zich in de vergadering erg faya gedragen. 
  2. (jongerentaal) jammer, kut, vervelend
    • Dat je je trein hebt gemist, is echt faya. 
  • faja (uitspraakvariant)
  1. Renata de Bies e.a.
    “Woordenboek van de Surinaamse Bijdrage aan het Nederlands” (2008), ISBN 9991420363, p. 49 kol. 2
  2. Bronlink geraadpleegd op 21 december 2024 Weblink bron Jongerentaal in: Onze Taal., jrg. 72 nr. 10 (oktober 2003), Genootschap Onze Taal, Den Haag, p. 263

faya m

  1. (spreektaal) rotzooi, troep, chaos
    «Je viens foutre le faya, je crache des flammes comme un dragon, ils auront le feu car ils ont semé la haine, nique le système!»
    Ik kom rotzooi trappen, ik spuw vlammen als een draak, ze zullen vuur krijgen want ze hebben haat gezaaid, weg met het systeem! [1]

faya

  1. (spreektaal) stoned, high [1]
  2. (spreektaal) dronken
    «Charles, il est toujours faya
    Charles, die is altijd lazarus. [1]
  3. (spreektaal) doodmoe [1]

faya

  1. vuur, vlam
  2. licht
  3. electrititeit, stroom
  4. (meteorologie) bliksem

faya

  1. heet, gloeiend
  2. (figuurlijk) fel, gloeiend

faya

  1. (figuurlijk) branden van woede, boos zijn
  2. (figuurlijk) verklappen, verklikken