eponiem

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  eponiem    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌepoˈnim / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• epo·niem

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans éponyme dat teruggaat op Oudgrieks  ἐπώνυμος bn  "zijn naam gevend aan"; in de betekenis van ‘woord dat is afgeleid van een eigennaam’ voor het eerst aangetroffen in 1981

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	eponiem	eponiemen
verkleinwoord	eponiempje	eponiempjes

Zelfstandig naamwoord

eponiem o

1. (taalkunde) woord dat gevormd is op basis van een eigennaam van een persoon

   • Het woord 'saxofoon' is een eponiem. 

Verwante begrippen

• eigennaam, eponymie, geoniem, aptoniem

Hyponiemen

• [1] zie de categorie: Eponiem in het Nederlands

Vertalingen

    1. woord dat gevormd is op basis van een eigennaam van een persoon   

Bulgaars: епоним (bg) m Duits: Eponym (de) o Engels: eponym (en) Frans: éponyme (fr) m

Italiaans: eponimo (it) m Portugees: epônimo (pt) m Spaans: epónimo (es) m Zweeds: eponym (sv)

Gangbaarheid

• Het woord eponiem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "eponiem" herkend door:

53 %	van de Nederlanders;
74 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.