doef
Uiterlijk
- IPA: /duːf/ (Etsbergs)
doef v
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | doef | toef | duufke | tuufke | duuf | tuuf | duufkes | tuufkes |
genitief | doef | toef | duufkes | tuufkes | duuf | tuuf | duufkes | tuufkes |
locatief | doeves | toeves | doeveske | toeveske | doevese | toevese | doeaveskes | toeveskes |
datief | doef | toef | duufke | tuufke | duuf | tuuf | duufkes | tuufkes |
accusatief | doef | toef | duufke | tuufke | duuf | tuuf | duufkes | tuufkes |