dissident

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  dissident    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• dis·si·dent

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘andersdenkende’ voor het eerst aangetroffen in 1824

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	dissident	dissidenten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de dissident m

1. (politiek) (religie) andersdenkende binnen dezelfde partij of dezelfde godsdienst

   • Er was één dissident binnen de coalitie: PvdA’er Jacques Monasch. Hij kondigde dinsdag zoals verwacht aan met de oppositie mee te zullen stemmen. „Europa gaat te snel”, verkondigde het Kamerlid voor een haag aan televisiecamera’s. En daarmee was het kabinet de minimale meerderheid van 76 zetels kwijt. 

2. afvallige, ketter

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	dissident	dissidenter	dissidentst
verbogen	dissidente	dissidentere	dissidentste
partitief	dissidents	dissidenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

dissident m

1. (politiek) (religie) andersdenkend binnen dezelfde politieke partij of binnen dezelfde godsdienst

Afgeleide begrippen

• dissidentie

Vertalingen

    1.   

Spaans: disidente (es)

Gangbaarheid

• Het woord dissident staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "dissident" herkend door:

92 %	van de Nederlanders;
89 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.