communicatiekunde
Uiterlijk
- com·mu·ni·ca·tie·kun·de
- samenstelling van communicatie en kunde
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | communicatiekunde | - |
verkleinwoord | - | - |
de communicatiekunde v
- (wetenschap) (communicatie) leer van de (menselijke) communicatie in al haar vormen en verschillende contexten
1.
- Het woord 'communicatiekunde' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
- Zie Wikipedia voor meer informatie.