communaal

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  communaal    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• com·mu·naal

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘aan een groep gemeenschappelijk toebehorend’ voor het eerst aangetroffen in 1865
• afgeleid van het Franse communal (met het voorvoegsel com- en met het achtervoegsel -aal)

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	communaal	communaler	communaalst
verbogen	communale	communalere	communaalste
partitief	communaals	communalers	-

Bijvoeglijk naamwoord

communaal

1. gemeenschappelijk
2. gemeentelijk, lokaal, plaatselijk

Verwante begrippen

• commune

Vertalingen

    gemeenschappelijk   

Duits: kommunal (de)

Spaans: comunal (es)

Gangbaarheid

• Het woord communaal staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "communaal" herkend door:

58 %	van de Nederlanders;
81 %	van de Vlamingen.