clandestien

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • clan·des·tien
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘heimelijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1503 [1]
stellend vergrotend overtreffend
onverbogen clandestien clandestiener clandestienst
verbogen clandestiene clandestienere clandestienste
partitief clandestiens clandestieners -

Bijvoeglijk naamwoord

clandestien

  1. in weerwil van wettelijke bepalingen
    • Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren er veel clandestiene kranten in Nederland. 
  2. in het geheim
    • De CIA voerde veel clandestiene operaties uit in Zuid-Amerika. 
Synoniemen

Gangbaarheid

89 % van de Nederlanders;
95 % van de Vlamingen.[2]
De schrijfwijze "klandestien" werd in dit onderzoek door 84 % van de Nederlanders en 84 % van de Vlamingen herkend, hoewel dit nooit een officiële spelling is geweest.

Verwijzingen