blýskat se
Uiterlijk
- IPA: /bliːskat sɛ/
- blý·s·kat se
blýskat se imperfectief wederkerend
- schitteren, glinsteren; een sterk licht verspreiden
- «Voda se blýská kovově žlutě.»
- Het water glinstert metaal gelig.
- «Voda se blýská kovově žlutě.»
- onpersoonlijk (meteorologie)bliksemen, weerlichten
- «Nad Brnem se blýská.»
- Het onweert boven Brno.
- «Nad Brnem se blýská.»
- pronken, schitteren
- «Blýskal se svou učeností.»
- Hij pronkte met zijn kennis.
- «Blýskal se svou učeností.»
enkelvoud | meervoud | ||
---|---|---|---|
eerste persoon | blýskám se | blýskáme se | |
tweede persoon | informeel | blýskáš se | blýskáte se |
formeel | blýskáte se | ||
derde persoon | blýská se | blýskají se |
- Oude schrijfwijze: blýskati se imperfectief