bewaker

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  bewaker    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• be·wa·ker

Woordherkomst en -opbouw

• afgeleid van bewaken met het achtervoegsel -er

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	bewaker	bewakers
verkleinwoord	bewakertje	bewakertjes

Zelfstandig naamwoord

bewaker m

1. (beroep) een persoon die toezicht houdt op de veiligheid van iets of iemand

   • De bewaker liet ons niet door de poort gaan. 

   ▸ 'De bewakers waren in de westelijke vleugel vanwege een echtelijke ruzie die uit de hand dreigde te lopen,' antwoordde Kiriakos meteen.

   ▸ Dan kwam je nooit langs de spiedende ogen van de bewakers die standaard bij de hotelingang stonden. Ze gingen zitten op een terrasje met uitzicht op de ingang van het hotel.

2. (beroep) een persoon die ervoor zorgt dat gevangenen niet ontsnappen, cipier, gevangenbewaarder

   • De bewaker was de mannen aan het tellen. 

Synoniemen

• [2] bewaarder

Hyponiemen

   

autobewaker dijkbewaker gevangenbewaker gevangenenbewaker gevangenisbewaker grensbewaker hoofdbewaker kampbewaker kerstboombewaker kredietbewaker kwaliteitsbewaker luchtbewaker ordebewaker procesbewaker schatkistbewaker tijdbewaker tijdsbewaker torenbewaker vluchtbewaker

Afgeleide begrippen

• bewakersfunctie, bewakershok

Verwante begrippen

• mannelijke vorm van bewaakster

Vertalingen

    1. een persoon die toezicht houdt op de veiligheid van iets of iemand   

Duits: Wächter (de) m Engels: guard (en) Noors: vokter (no) m

Pools: straznik (pl) m Spaans: guarda (es) m v, guardián (es) m

    2. een persoon die ervoor zorgt dat gevangenen niet ontsnappen, cipier, gevangenbewaarder   

Duits: Gefängniswärter (de) m Noors: fangevokter (no) m

Spaans: carcelero (es) m, alcaide (es) m

Gangbaarheid

• Het woord bewaker staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "bewaker" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.