Naar inhoud springen

bekentenis

Uit WikiWoordenboek
bekentenis / biecht door Edouard Hamman
  • be·ken·te·nis
enkelvoud meervoud
naamwoord bekentenis bekentenissen
verkleinwoord bekentenisje bekentenisjes

de bekentenisv

  1. (juridisch) een verklaring waarin men toegeeft een bepaalde daad gepleegd te hebben
    • Als de bekentenis van de verdachte het enige bewijs is in een strafzaak is het maar de vraag of de rechter dit ziet als een wettig en overtuigend bewijs. 
  2. (religie) biecht, schuldbelijdenis
    • Hij deed een bekentenis tijdens de biecht. 
99 % van de Nederlanders;
99 % van de Vlamingen.[2]