bekentenis
Uiterlijk
- Geluid: bekentenis (hulp, bestand)
- be·ken·te·nis
- In de betekenis van ‘het erkennen’ voor het eerst aangetroffen in 1552 [1]
- Naamwoord van handeling van bekennen met het achtervoegsel -enis
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | bekentenis | bekentenissen |
verkleinwoord | bekentenisje | bekentenisjes |
de bekentenis v
- (juridisch) een verklaring waarin men toegeeft een bepaalde daad gepleegd te hebben
- Als de bekentenis van de verdachte het enige bewijs is in een strafzaak is het maar de vraag of de rechter dit ziet als een wettig en overtuigend bewijs.
- (religie) biecht, schuldbelijdenis
- Hij deed een bekentenis tijdens de biecht.
1. een verklaring waarin men toegeeft een bepaalde daad gepleegd te hebben
- Het woord bekentenis staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "bekentenis" herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "bekentenis" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
Categorieën:
- Woorden in het Nederlands
- Woorden in het Nederlands van lengte 10
- Woorden in het Nederlands met audioweergave
- Achtervoegsel -enis in het Nederlands
- Zelfstandig naamwoord in het Nederlands
- Juridisch in het Nederlands
- Religie in het Nederlands
- Woordenlijst Nederlandse Taal
- Prevalentie Nederland 99 %
- Prevalentie Vlaanderen 99 %