aanfluiting

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  aanfluiting    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈaɱflœytɪŋ / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• aan·flui·ting

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van aanfluiten met het achtervoegsel -ing, een verwijzing naar de Bijbel, bijvoorbeeld 2 Kronieken 29:8 en Jeremia 19:8
  • [1] in de betekenis van ‘voorwerp van bespotting’ voor het eerst aangetroffen in 1637

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanfluiting	aanfluitingen
verkleinwoord	aanfluitinkje	aanfluitinkjes

Zelfstandig naamwoord

de aanfluiting v

1. (pejoratief) iets dat belachelijk of schandelijk is

   • Het voordragen van Vladimir Poetin voor de Nobelprijs voor de vrede is een goed voorbeeld van een aanfluiting. 

   ▸ De Duitse buitenlandminister Johann Wadephul gelooft niet dat de Russische president Vladimir Poetin werkelijk openstaat voor vredesgesprekken met Oekraïne. "Als Poetin over vrede praat, is dat een regelrechte aanfluiting", zei Wadephul tijdens een persconferentie met de Oekraïense minister van Buitenlandse Zaken Andrii Sybiha. "Zijn schijnbare bereidheid om te onderhandelen is tot nu toe slechts een façade", vertelde Wadephul.

2. uiting waaruit blijkt dat iets belachelijk of schandelijk wordt gevonden

Verwante begrippen

• farce

Vertalingen

    1. iets dat belachelijk of schandelijk is   

Afrikaans: aanfluiting (af) Bulgaars: насмешка (bg) v, Duits: Hohn (de) m, Verhöhnung (de) v, Verspotting (de) v Engels: mockery (en), farce (en) Frans: dérision (fr) v, honte (fr) v, simulacre (fr) m

Italiaans: marameo (it), derisione (it) Portugees: piada (pt) Spaans: afrenta (es) v Zweeds: hån (sv), spe (sv)

Gangbaarheid

• Het woord aanfluiting staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "aanfluiting" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
86 %	van de Vlamingen.

Afrikaans

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	aanfluiting	-

Zelfstandig naamwoord

aanfluiting

1. aanfluiting