Zink

Niet te verwarren met: zink

Alemannisch

Zelfstandig naamwoord

Zink

1. (element)(scheikunde) zink; een scheikundig element met atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Afkorting

• Zn

Zinken

Duits

Uitspraak

• IPA: /tsɪŋk/
• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• Zink

Zelfstandig naamwoord

Zink o

1. (element)(scheikunde) zink; een scheikundig element met atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Afkorting

• Zn

Hyperoniemen

• chemisches Element
• Metall

Afgeleide begrippen

• verzinken
• Verzinkung
• Zinkblech

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Zelfstandig naamwoord

Zink m

1. (muziekinstrument) zink

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	der Zink	die Zinken
genitief	des Zink(e)s	der Zinken
datief	dem Zink	den Zinken
accusatief	den Zink	die Zinken

Synoniemen

• Lituus

Hyperoniemen

• Musikinstrument, Aerofon, Blechblasinstrument

Verwante begrippen

• Englischhorn, Fagott, Oboe

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

Zink

1. (element)(scheikunde) zink; een scheikundig element met atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Schrijfwijzen

• sink

Afkorting

• Zn

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Riograndenser Hunsrückisch

Zelfstandig naamwoord

Zink

1. (element)(scheikunde) zink; een scheikundig element met atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Afkorting

• Zn

Ripuarisch

Zelfstandig naamwoord

Zink

1. (element)(scheikunde) zink; een scheikundig element met atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Afkorting

• Zn

Saterfries

Zelfstandig naamwoord

Zink

1. (element)(scheikunde) zink; een scheikundig element met atoomnummer 30. Het is een blauw/wit overgangsmetaal

Afkorting

• Zn

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.