Vogel
Uiterlijk
- erfwoord Ontwikkeld uit Oudhoogduits fogal, fugal, uit Germaans *fugla-, verwant aan Nederlands vogel, Engels fowl, Zweeds fågel, enz. [1]
Vogel m
- vogel
- Welcher Vogel ist das Weibchen? – Welke vogel is het vrouwtje?
- (spreektaal) rare kerel, gek
- einen Vogel haben
niet goed snik zijn, gek zijn; raar zijn
- den Vogel zeigen
met de vinger op het voorhoofd tikken (ten teken dat iemand gek is)
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
nominatief | der Vogel | die Vögel |
genitief | des Vogels | der Vögel |
datief | dem Vogel | den Vögeln |
accusatief | den Vogel | die Vögel |
- ↑ Weblink bron Wolfgang Pfeifer et al.Vogel in: Etymologisches Wörterbuch des Deutschen (1993), digitalisierte und von Wolfgang Pfeifer überarbeitete Version im Digitalen Wörterbuch der deutschen Sprache op dwds.de