Landkaninchen

Duits

Woordafbreking

• Land·ka·nin·chen

Woordherkomst en -opbouw

• Samenstelling van Land en Kaninchen.

Zelfstandig naamwoord

Landkaninchen o

1. (dierkunde) landkonijn

   «Seine Heimat war Belgien, wo es als Belgisches Landkaninchen bekannt war.»

   Zijn thuisland was België waar hij als het Belgische landkonijn bekend stond.

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	das Landkaninchen	die Landkaninchen
genitief	des Landkaninchens	der Landkaninchen
datief	dem Landkaninchen	den Landkaninchen
accusatief	das Landkaninchen	die Landkaninchen

Hyperoniemen

• Tier, Kaninchen, Säugetier