knokken/vervoeging

vervoeging van de bedrijvende vorm van knokken
onbepaalde wijs			kort			lang
onvoltooid	tegenwoordig		knokken			te knokken
	toekomend		zullen knokken			te zullen knokken
voltooid	tegenwoordig		hebben geknokt			te hebben geknokt
	toekomend		geknokt zullen hebben			geknokt te zullen hebben
	onvoltooid deelwoord		voltooid deelwoord			gebiedende wijs		aanvoegende wijs
	knokkend		geknokt			ev. knok	mv. verouderd knokt	knokke
aantonende wijs	enkelvoud					meervoud
onvoltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij, ge	hij, zij, het	wij, we	jullie	zij, ze
tegenwoordig (o.t.t.)	knok	knokt	knokt	knokt	knokt	knokken	knokken	knokken
verleden (o.v.t.)	knokte	knokte	knokte	knokte	knokte	knokten	knokten	knokten
toekomend (o.t.t.t.)	zal knokken	zult/zal knokken	zult/zal knokken	zult knokken	zal knokken	zullen knokken	zullen knokken	zullen knokken
voorwaardelijk (o.v.t.t.)	zou knokken	zou knokken	zou(dt) knokken	zoudt knokken	zou knokken	zouden knokken	zouden knokken	zouden knokken
voltooid	eerste	tweede			derde	eerste	tweede	derde
	ik	jij, je	u	gij	hij, zij, het	wij	jullie	zij
tegenwoordig (v.t.t.)	heb geknokt	hebt geknokt	hebt/heeft geknokt	hebt geknokt	heeft geknokt	hebben geknokt	hebben geknokt	hebben geknokt
verleden (v.v.t.)	had geknokt	had geknokt	had geknokt	hadt geknokt	had geknokt	hadden geknokt	hadden geknokt	hadden geknokt
toekomend (v.t.t.t.)	zal geknokt hebben	zal/zult geknokt hebben	zult/zal geknokt hebben	zult geknokt hebben	zal geknokt hebben	zullen geknokt hebben	zullen geknokt hebben	zullen geknokt hebben
voorwaardelijk (v.v.t.t.)	zou geknokt hebben	zou geknokt hebben	zou/zoudt geknokt hebben	zoudt geknokt hebben	zou geknokt hebben	zouden geknokt hebben	zouden geknokt hebben	zouden geknokt hebben
onpersoonlijke lijdende vorm geknokt worden
	onvoltooid				voltooid
tegenwoordig	er wordt geknokt				er is geknokt
verleden	er werd geknokt				er was geknokt
toekomend	er zal geknokt worden				er zal geknokt zijn
voorwaardelijk	er zou geknokt worden				er zou geknokt zijn