wuft

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  wuft    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ʋʏft/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /β̞ʏft/

Woordafbreking

• wuft

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘frivool’ voor het eerst aangetroffen in 1562
• Afgeleid van wuiven.

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	wuft	wufter	wuftst
verbogen	wufte	wuftere	wuftste
partitief	wufts	wufters	-

Bijvoeglijk naamwoord

wuft

1. (verouderd) licht van bewegingen

   • De wufte vogels fladderden door de lentehemel. 

2. (figuurlijk) licht en oppervlakkig in overtuigingen en gedragingen, wispelturig

   • Zoo is het wuft geslacht der zwakke stervelingen, wier hoogmoed zich verbeeldt den loop van 't lot te dwingen. 

3. zeer verfijnd, decadent

   ▸ Ik liep naar de achterkamer en liet mij achterovervallen op het wufte hemelbed. Het veerde uitbundig mee, zoals alleen hotelbed den meeveren.

Synoniemen

• [1] dartel
• [2] wispelturig, frivool, lichtzinnig, ondegelijk, zwoel

Antoniemen

• [2] standvastig

Afgeleide begrippen

• wuftheid
• wuftelijk

Gangbaarheid

• Het woord wuft staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "wuft" herkend door:

56 %	van de Nederlanders;
45 %	van de Vlamingen.