decadent

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  decadent    (hulp, bestand)
• IPA: / ˌdekaˈdɛnt / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• de·ca·dent

Woordherkomst en -opbouw

• van Frans  décadent bn  ‘in verval’, in de betekenis van ‘ontaard’ aangetroffen vanaf 1929

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	decadent	decadenten
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

de decadent m

1. (kunst) kunstenaar wiens werk verschijnselen van een tijdperk van verval vertoont

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	decadent	decadenter	decadentst
verbogen	decadente	decadentere	decadentste
partitief	decadents	decadenters	-

Bijvoeglijk naamwoord

decadent

1. ontaard, verworden, in verval

   • De decadente burgers gooiden de restjes van de maaltijd naar de hongerige mensen. 

2. zeer verfijnd, maar innerlijk krachteloos

   • Het is een overtuiging waarin empathie als zwakte wordt gezien, democratie als decadent, en vooruitgang draait om technologische versnelling — zonder rem of moreel kompas.  

3. duur maar smakeloos

Afgeleide begrippen

• decadentisme, decadentie

Vertalingen

    1.   

Engels: decadent (en)

Spaans: decadente (es)

Gangbaarheid

• Het woord decadent staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "decadent" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
96 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.