verheugen

Nederlands

In de betekenis van ‘blij zijn of maken’ voor het eerst aangetroffen in 1265 ^[1]
Afgeleid van heugen met het voorvoegsel ver-

verheugen

wederkerend zich ~: blijdschap ervaren
- Hij verheugde zich enorm toen zij onverwachts belde.
wederkerend zich ~ op: reikhalzend uitzien naar iets
- Hij verheugde zich op haar aangekondigde bezoek.
▸ Verheug je vast op pittoreske kustdorpjes, heerlijke tapas en een glas wijn op een zonovergoten Plaza Real na een frisse duik in de golven langs de Baskische kust.^[2]
overgankelijk iemand ~ vreugde bereiden
- Hij verheugde zijn moeder met een onverwacht bezoekje.

1. zich ~: blijdschap ervaren

2. zich ~ op: reikhalzend uitzien naar iets

3. iemand ~ vreugde bereiden

Het woord verheugen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "verheugen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.^[3]