uiten

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  uiten    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /ˈœʏ̯tə(n)/, /ˈʌʏ̯tə(n)/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈœːtə(n)/

Woordafbreking

• ui·ten

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van uit.

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
uiten	uitte	geuit
zwak -t	volledig

Werkwoord

uiten

1. wederkerend zich ~: uiting geven aan gevoelens

   • Hij had vaak moeite zich te uiten. 

2. overgankelijk zeggen

   • Hij uitte een schreeuw. 

Afgeleide begrippen

• uiting

Vertalingen

    2. zeggen   

Duits: äußern (de) Engels: utter (en)

Frans: prononcer (fr) Spaans: boquear (es), proferir (es)

Gangbaarheid

• Het woord uiten staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'uiten' herkend door

99 %	van de Nederlanders
98 %	van de Vlamingen.