stillekens

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • stil·le·kens
Woordherkomst en -opbouw

Bijwoord

stillekens

  1. (verouderd) zonder geluid te maken, zonder aandacht op zich te vestigen
     Wandel maar stillekens achter Hem aan.[3]
Synoniemen

Zelfstandig naamwoord

de stillekensmv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stilleken, afgezonderde plaats waar men kan plassen en poepen

Gangbaarheid

Verwijzingen