stilleken

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  stilleken    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈstɪləkə(n) / (3 lettergrepen)

Woordafbreking

• stil·le·ken

Woordherkomst en -opbouw

•  stille zn  met het achtervoegsel -ken, een overblijfsel van het Middelnederlands -kijn

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	(stille) *	(stillen) *
verkleinwoord	stilleken	stillekens

Zelfstandig naamwoord

1. dim. tant. (verouderd) afgezonderde plaats waar men kan plassen en poepen

   ▸ Zo kwamen ze bij de Stillekensbrug. Aan elke zijde van de houten brug stond een gebouwtje waarin Rotterdammers hun behoeften konden doen, een soort openbaar toilet, stilleken genoemd. De pijpen loosden rechtstreeks op de haven, de stroom nam de uitwerpselen wel mee naar de Maze – als het tenminste geen vloed was.

Synoniemen

• stilletje (minder verouderde uitspraakvariant)

Opmerkingen

• Het gangbare verkleinwoord van "stille" en "stillen" is "stilletje" en "stilletjes"

Gangbaarheid

• Het woord 'stilleken' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.