ruilen

Ruilen.

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruilen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• rui·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘verwisselen’ voor het eerst aangetroffen in 1506
• afgeleid van ruil met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ruilen	ruilde	geruild
zwak -d	volledig

Werkwoord

ruilen

1. (economie) overeenkomen bezit tegen dat van een ander uit te wisselen

   ▸ Met uitgestreken gezicht probeerde ik nog van kamer te ruilen, maar het motel zat dat hele weekend vol.

Hyponiemen

• afruilen, inruilen, omruilen, verruilen

Afgeleide begrippen

   

ruilbeurs ruileconomie ruilhandel ruilhart ruiling ruilmiddel ruilobject ruiloperatie ruilseks ruiltermijn ruilverdrag ruilverkaveling ruilverkeer ruilvoet ruilwaarde

Vertalingen

    1. overeenkomen bezit tegen dat van een ander uit te wisselen   

Duits: tauschen (de) Engels: exchange (en), swap (en) Frans: échanger (fr)

Nedersaksisch: tuschen (nds) (Vest Recklinghausen); tuusken (nds), ümhanneln (nds) (Münsterland) Papiaments: kambia Spaans: cambiar (es), canjear (es), trocar (es)

Zelfstandig naamwoord

de ruilen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord ruil

Gangbaarheid

• Het woord ruilen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ruilen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.