ruil

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ruil    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /rœʏl/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /rœːl/

Woordafbreking

• ruil

Woordherkomst en -opbouw

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ruil	ruilen
verkleinwoord	ruiltje	ruiltjes

Zelfstandig naamwoord

ruil m

1. een uitwisseling van goederen

   • Hij bood het te ruil aan. 

Hyponiemen

• dameruil, hartruil, huisruil, kanselruil, kavelruil, partnerruil, woningruil

Afgeleide begrippen

   

ruilbeurs ruileconomie ruilen ruilhandel ruilhart ruiling ruilmiddel ruilobject ruiloperatie ruilseks ruilverdrag ruilverkaveling ruilverkeer ruilvoet ruilwaarde

Vertalingen

    1.   

Engels: exchange (en)

Spaans: trueque (es) m

Werkwoord

vervoeging van
ruilen

ruil

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruilen
   

   • Ik ruil. 

2. gebiedende wijs van ruilen
   

   • Ruil! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van ruilen
   

   • Ruil je? 

Gangbaarheid

• Het woord ruil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ruil" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.