roum
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /rɒʊm/ (Etsbergs)
Zelfstandig naamwoord
roum m
Verbuiging
| enkelvoud | meervoud | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
| nominatief | roum | - | röjmke | - | röjm | - | röjmkes | - |
| genitief | roums | - | röjmkes | - | röjm | - | röjmkes | - |
| locatief | roumes | - | roumeske | - | roumese | - | roumeskes | - |
| datief | roume | - | röjmke | - | röjm | - | röjmkes | - |
| accusatief | roum | - | röjmke | - | röjm | - | röjmkes | - |