rite
Uiterlijk
- ri·te
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘ritueel gebruik’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1791 [1] [2] [3]
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | rite | riten rites |
verkleinwoord | - | - |
- een vaststaande, ceremoniële handeling (meestal van godsdienstige aard)
- Het woord rite staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rite" herkend door:
78 % | van de Nederlanders; |
74 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "rite" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ rite op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be