ritus

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ritus    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ri·tus

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘geheel van rituele gebruiken’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1844

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	ritus	ritussen
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

ritus m

1. geheel van ceremoniële, gewoonlijk godsdienstige gebruiken
2. (religie) voorgeschreven wijze waarop een liturgische handeling verricht wordt

Verwante begrippen

• rite

Vertalingen

    1.   

Engels: rite (en)

Spaans: rito (es) m

Gangbaarheid

• Het woord ritus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "ritus" herkend door:

46 %	van de Nederlanders;
71 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.