querulant

Uit WikiWoordenboek

Nederlands

Uitspraak
Woordafbreking
  • que·ru·lant
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘klager’ voor het eerst aangetroffen in 1847 [1] [2]
enkelvoud meervoud
naamwoord querulant querulanten
verkleinwoord querulantje querulantjes

Zelfstandig naamwoord

de querulantm

  1. iemand die voortdurend klaagt over onrecht dat hem zou zijn aangedaan
    • Hij is een notoire querulant. 
Afgeleide begrippen
Vertalingen

Gangbaarheid

65 % van de Nederlanders;
42 % van de Vlamingen.[3]

Meer informatie

Verwijzingen