pelikan

Niet te verwarren met: Pelikan, pelican

En pelikan.
Een pelikaan.

Deens

Zelfstandig naamwoord

pelikan g

1. (dierkunde), (vogels) pelikaan

Verbuiging

g	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pelikan	pelikanen	pelikaner	pelikanerne
genitief	pelikans	pelikanens	pelikaners	pelikanernes

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• pe·li·kan

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig uit het Latijns en Grieks.

Zelfstandig naamwoord

pelikan m

1. (dierkunde), (vogels) pelikaan

   «Pelikaner lever i flokker på hundre- eller tusenvis av individer.»

   Pelikanen leven in kuddes van honderden of duizenden individuen.

Synoniemen

• (taxonomisch) Pelecanus 

Hyperoniemen

• svømmefugl
• (taxonomisch) Pelecanidae 

Nynorsk

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

Woordafbreking

• pe·li·kan

Woordherkomst en -opbouw

• Afkomstig uit het Latijns en Grieks.

Zelfstandig naamwoord

pelikan m

1. (dierkunde), (vogels) pelikaan

   «Pelikaner førekjem hovudsakeleg i varme område.»

   Pelikanen komen vooral in warme gebieden voor.

Synoniemen

• (taxonomisch) Pelecanus 

Hyperoniemen

• symjefugl
• (taxonomisch) Pelecanidae 

Pools

Zelfstandig naamwoord

pelikan

1. (dierkunde), (vogels) pelikaan

Turks

Woordafbreking

• pe·li·kan

	enkelvoud	meervoud
nominatief	pelikan	pelikanlar
genitief	pelikanın	pelikanların
datief	pelikana	pelikanlara
accusatief	pelikanı	pelikanları
locatief	pelikanda	pelikanlarda
ablatief	pelikandan	pelikanlardan

Zelfstandig naamwoord

pelikan

1. (vogels) pelikaan

Zweeds

Zelfstandig naamwoord

pelikan

1. (dierkunde), (vogels) pelikaan

Verbuiging

g	enkelvoud		meervoud
	onbepaald	bepaald	onbepaald	bepaald
nominatief	pelikan	pelikanen	pelikaner	pelikanerna
genitief	pelikans	pelikanens	pelikaners	pelikanernas