opspelen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  opspelen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• op·spe·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘op zijn poot spelen, razen’ voor het eerst aangetroffen in 1806
• samenstelling van  op  en  spelen 

Werkwoord

opspelen

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
opspelen	speelde op	opgespeeld
zwak -d	volledig

1. onovergankelijk op een vervelende manier ergens wat van merken

   • Na de ruzie met zijn vrouw speelde zijn maag weer op. 

2. onovergankelijk uitvaren, zich heftig uiten
3. overgankelijk een kaart spelen bij een kaartspel

   • Hij speelde zijn kaarten op, met de mededeling dat alle slagen door hem gehaald zullen worden. 

Gangbaarheid

• Het woord opspelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "opspelen" herkend door:

97 %	van de Nederlanders;
91 %	van de Vlamingen.