ontspringen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontspringen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·sprin·gen

Woordherkomst en -opbouw

• Afgeleid van springen met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontspringen	ontsprong	ontsprongen
klasse 3	volledig

Werkwoord

ontspringen

1. (ergatief) ontstaan op een bepaalde plek

   De Rijn ontspringt in de Zwitserse Alpen.

2. (ergatief) uitlopen, uitbotten

   Er is een roos ontsprongen aan Jesse's oude stam.

3. (ergatief) ~ + oorzakelijk voorwerp ontkomen aan iets

   Verrassend genoeg is hij de dans toch ontsprongen.

Vertalingen

    1. ontstaan op een bepaalde plek   

Duits: entspringen (de) Oudhoogduits: úzsprangón