ontspringen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  ontspringen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ont·sprin·gen

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘ontsnappen aan’ voor het eerst aangetroffen in 1265
• Afgeleid van springen met het voorvoegsel ont-

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
ontspringen	ontsprong	ontsprongen
klasse 3	volledig

Werkwoord

ontspringen

1. ergatief ontstaan op een bepaalde plek

   • De Rijn ontspringt in de Zwitserse Alpen. 

2. ergatief uitlopen, uitbotten

   • Er is een roos ontsprongen aan Jesse's oude stam. 

3. ergatief ~ + oorzakelijk voorwerp ontkomen aan iets

   • Verrassend genoeg is hij de dans toch ontsprongen. 

Vertalingen

    1. ontstaan op een bepaalde plek   

Duits: entspringen (de) Oudhoogduits: úzsprangón

Gangbaarheid

• Het woord ontspringen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ontspringen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.