koran

Niet te verwarren met: Koran

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  koran    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ko·ran

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Arabisch, in de betekenis van ‘heilige schrift van de moslims’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1778

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	koran	korans
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

koran m

1. exemplaar van de Koran

   • Een vrouw die er ten onrechte van werd beschuldigd dat ze een koran had verbrand, werd op 19 maart 2015 door een menigte in Kabul met stokken geslagen, van een dak gegooid, overreden en verbrand. Een aantal politici en religieuze leiders hebben gezegd dat de aanval gerechtvaardigd zou zijn geweest als de vrouw daadwerkelijk een koran zou hebben beschadigd.  

Gangbaarheid

• Het woord koran staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd "koran" herkend door:

98 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Indonesisch

Woordafbreking

• ko·ran

Woordherkomst en -opbouw

• uit het Nederlands courant

Zelfstandig naamwoord

koran

1. krant
2. courant (in de samenstelling rekening koran)

Synoniemen

• [1] surat kabar

Pools

Zelfstandig naamwoord

koran

1. Koran; heilig boek van de islam.