know
Uiterlijk
- erfwoord Ontwikkeld uit Middelengels knowen, uit Oudengels cnāwan “(leren) kennen”, “herkennen”, uit Germaans *knēan-.
|
| vervoeging | |
|---|---|
| onbepaalde wijs | to know |
| he/she/it | knows |
| verleden tijd | knew |
| voltooid deelwoord |
known |
| onvoltooid deelwoord |
knowing |
| gebiedende wijs | know |
know